بر روی اجساد کشف شده توسط باستان شناسان، یک ماده کریستالی آبی رنگ کشف شده است که وی ویانیت نام دارد. این ماده معدنی می تواند روند برخی پژوهش ها را تغییر دهد.
در بررسی هایی که بر روی اوتزی، مرد یخی ۵۰۰۰ ساله مومیایی شده در آلپ مشخص شد که بر روی پوست آن رگه هایی از یک ماده آبی دیده می شود.
در ابتدا به نظر می رسید که این ماده عجیب کریستالی آبی رنگ که زیر پوست مومیایی دیده شده است از انجماد ناشی می شود، ولی این ماده، یک ماده معدنی به نام وی ویانیت یا سنگ آهن آبی است که در اجساد به جا گذاشته در محیط های غنی از آهن تشکیل می شوند.
در مورد مرد یخی نیز تکه هایی از وی ویانیت دیده شده است، ولی در خصوص نمونه های دیگر وی ویانیت بیشتری مشاهده شده است.
مردی به نام جان وایت در یک تابوت چدن در سال ۱۸۶۱ نیز به خاک سپرده شد. در آن روزها تابوت ها اغلب یک پنجره داشتند که خانواده متوفی می توانستند از آن جا داخل تابوت را ببینند. گاهی اوقات بعد از خاک سپاری، که پنجره می شکست، آب های زیرزمینی به داخل تابوت نفوذ می کرد و با جسد برخورد می کرد.
بیش از یک قرن بعد، به دلیل تحولات مربوط به زمین، وایت نبش قبر شد. در ان هنگام همه مشاهده کردند که تابوت و جسد وایت یک دست آبی رنگ است و با وی ویانیت پوشیده شده است.
در تصویر زیر می توانید تکه هایی از وی ویانیت را ببینید که بر روی یک قطعه استخوان که در خاک و شن به خاک سپرده شده بود را ببینید:
وی ویانیت نیز بر روی اجساد سربازان آمریکایی در حادثه سقوط هواپیما در ویتنام دیده شده است. پژوهشگران حدس می زدند که به خاطر حضور مواد معدنی در اطراف منطقه ای که هواپیما سقوط کرده است و خاک مرطوب آن جا این مواد معدنی ایجاد شده اند.
این موارد تنها چند نمونه از مشاهدات بسیاری است که باستان شناسان بر روی اجسادی که نبش قبر کرده اند یافته اند.
خب، بالاخره چا اتفاقی افتاده است؟
این موارد معدنی به دلیل تعامل فسفات با آب و آهن رخ می دهد. در حالی که بدن ما از بسیاری از مولکول های مختلف تشکیل شده است، مهمترین چیزی که بر روی وی ویانیت تاثیر می گذارد، فسفات است که در همه جا در اطراف بدنمان یافت می شود.
فسفات در قسمت های سخت و سفت استخوان و دندان وجود دارد. در واقع، فسفات به عنوان بخشی از هیدروکسی اپتایت است که عامل رادیکال های پایدار و ماده اصلی موجود در استخوان و دندان است. فسفات کمک می کند که رشته های DNA و RNA به هم تاب بخورند و سلول هایی که انرژی را ذخیره و به حرکت در می آورند برای سازماندهی بسیاری از فعالیت های که به پروتئین نیاز دارند از آن استفاده می کنند.
بنابراین وقتی فردی می میرد، بدنش شروع به تجریه می کند و فسفات بدن اون به خارج از بدن، به محیط اطراف نشت می کند. اگر این محیط مرطوب و پر از آهن باشد – مانند مثال تابوت- فسفات با مولکول های دیگر تعامل برقرار می کند و به شکل وی ویانیت معدنی در می آید.
در این مرحله، کریستال ها بی رنگ هستند، اما اگر آن ها با اکسیژن موجود در هوا ترکیب شوند به سرعت به رنگ ابیدر می آیند. کریستال های آبی رنگی که هر کسی آن ها را بر روی اجساد ببیند تعجب می کند.
تشکیل وی ویانیت می تواند یک یافته خوب یا بد برای پژوهشگرانی که به دنبال کشف چیزهای بیشتری در مورد اجساد هستند باشد. برای مثال، این یافته می تواند درک بهتری از چگونگی به خاک سپاری اجساد کشف شده از قرون پیشین را کشف کنند و یا اینکه چه عناصری در خاک اطراف آن اجساد وجود دارد. همچنین پژوهشگران می توانند با استفاده از این یافته از پوسیدگی و تجزیه بیشتر بقایای با جا مانده از انسان های پیشین جلوگیری کنند.
از سویی دیگر، اگر پژوهشگران بر روی DNA جسد تجزیه و تحلیل انجام دهند، وی ویانیت می تواند ک بدشانسی برای پژوهشگران باشد، چرا که وی ویانیت قدرت آن را دارد که یک روش مطالعه معمول واکنش زنجیره ای پلی مراز یا PCR را دگرگون کند.
PCR شامل در نظر گرفتن چند رشته DNA و کپی کردن چندین بار آن ها به اندازه کافی است تا پژوهشگران بر روی آن ها تجزیه و تحلیل انجام دهند. اما وی ویانیت می تواند واکنش ها را متوقف سازد.
کلیک
[the_ad id=”1833″]
[the_ad id=”1836″]
[useful_banner_manager banners=33 count=1]
[useful_banner_manager banners=34 count=1]